Elimart: Rob Bruyninckx

Op zaterdag 12 oktober 2024 openen de deuren van Elimart opnieuw met werken van Rob Bruyninckx. Tot en met 15 december kan je deze tentoonstelling op weekenddagen tussen 14.00 en 17.00 uur gratis bezoeken in de Elim Art ruimte. Stap binnen in Elim (Jagersdreef 100, 2950 Kapellen), de collega's begeleiden je graag naar de exporuimte. 

Ontrafelen en verbinden: wellicht is dat de uitnodiging die de schilderijen van Rob Bruyninckx in zich dragen. Als kijker kun je op die manier onder het oppervlak van het beeld duiken en je – verbaasd en geboeid – op sleeptouw laten nemen door de schilderkunstige ingrepen van de kunstenaar. Hij is immers intens en gedreven op zoek naar de meest geschikte picturale uitwerking.

Via het schilderij lees je, in vele lagen over en naast elkaar, de verschillende zoektochten van de schilder. Bijvoorbeeld naar licht. Voortdurend moet hij beslissingen nemen in functie van het beoogde resultaat. Waar situeert zich dat licht? Onder de bovenlaag in een minuscuul vlekje, op een tak of de rand van een blad? En waaruit bestaat dat licht? Uit groene tinten, verschillende soorten geel, witten met minimale tonaliteitsverschillen misschien? In transparantie boven elkaar of net naast elkaar? Laat je het licht doorschemeren? Wordt het verrijkt door de herkenbaarheid van een natuurelement of kun je dat beter vermijden?

Gelijkaardig onderzoekt Rob Bruyninckx ook zorgvuldig de donkerte. Het gevecht van de kunstenaar met zwart – hij gebruikt vele zwarten – ontdek je in de getailleerde lezing van die partijen. Geen enkel deel is op dezelfde manier opgelost. Verschillende wijzen van schilderen worden gepast gehanteerd. Met een brede variatie aan penselen maar ook recht uit de tube, geschraapt, gekrast, gespoten. Het schilderij draagt de sporen van het doelgericht experimenteren. Met plekken van reductie en terreinen van verhoogde intensiteit. Schilderen is een handeling, groeiend uit het gestuele. Het komt tot stand in het geconcentreerde uitwerken, doorwerken.

Structuren grijpen op elkaar in. De (natuur)elementen verdwijnen in een geweven voorgrond/achtergrond configuratie.

Elk schilderij is duidelijk het resultaat van een uniek, intens en tijdrovend proces. Toch doemen ook verbanden tussen de werken op: de onderliggende logica creëert een verbazende samenhang. Rob Bruyninckx maakt kijken tot zien. Een warme verwantschap met de geschiedenis van de schilderkunst, inclusief de technische oplossingen die al eerder werden gegenereerd, ondersteunen dit vakmanschap. Impliciet refererend of krachtig expliciterend.

Rob Bruyninckx toont geen snapshots uit de natuur. Het fragment struikgewas of de structuur van over elkaar liggende takken zijn slechts aanleiding. Het landschap verschijnt zonder de objectieve referenties. De relevantie ligt in de inspirerende vonk voor de kunstenaar: hiermee kan ik iets doen. Zo creëert hij vanuit opdoemende beelden vol vergankelijkheid. Het vliedende leven. Hij vat het vluchtige karakter van de werkelijkheid en werkt dat uit tot nieuwe voorstellingen, zelfstandige schilderijen. Schilderen is een contemplatieve opdracht, vormgegeven in concentratie. Het schilderij is de essentie.

Georges Goffin, kunsthistoricus