deel 1
Breek het taboe rond psychische problemen en zelfverwonding.
ik zal mijn manier vinden om dit taboe zo goed mogelijk door te breken. Het is helaas niet gelukt met miss België, maar ik heb wel mijn doel kunnen zeggen; dat we steun bij elkaar kunnen vinden, dat we gewoon zonder lange mouwen door de straten mogen lopen zonder aan te kijken te geworden, of rare blikken te krijgen. dat we er open over kunnen praten zonder vooroordelen.
Het laat juist zien hoe sterk we zijn, hoe hard we in gevecht zijn gegaan of nog steeds aangaan. Zelfverwonding mag echt geen taboe zijn, we zijn ook maar mensen, gelijk zoals de rest. Maar dan gewoon met littekens, dat is ons levensverhaal, dat op ons lichaam staat, waar niemand kan over oordelen. Dat is ons verleden. Dat is een deel van ons leven. Dat hoort nu eenmaal bij ons. We kunnen er nu niet meer aan veranderen, het is gebeurd. Maar ik vind dat we ook gewoon zoals mensen op straat mogen lopen, en worden behandeld als gewone mensen, niet als zieke mensen.
We zijn perfect normaal. Ook wij kunnen perfect leven. Ook wij kunnen een mooie toekomst krijgen. ook wij verdienen kansen. de littekens mogen ons leven niet bepalen, of voor andere mensen tegen gehouden geworden. Leef gewoon je leven, want het duurt maar even en geniet!
Lees andere verhalen van Amber op haar blog (instagram): @one.happy.sparkle.ams