Indien een persoon met een psychische kwetsbaarheid en/of verstandelijke beperking een misdrijf pleegt, en omwille van zijn mentale toestand niet strafrechtelijk verantwoordelijk kan worden gesteld voor zijn daden, kan hij worden geïnterneerd. 

De internering is een veiligheidsmaatregel (geen straf) van onbepaalde duur en heeft een dubbel en evenwaardig doel: de maatschappij beschermen en aan de geïnterneerde persoon de nodige zorgen bieden zodat hij/zij een menswaardig leven kan leiden en zich zo maximaal mogelijk kan re-integreren in de samenleving.

De Kamer voor de Bescherming van de Maatschappij beslist over de uitvoering van de maatregel. Deze rechtbank kan bijvoorbeeld beslissen om de persoon te plaatsen in een specifieke afdeling voor geïnterneerde personen in een penitentiaire inrichting of te oriënteren naar een gepast zorgaanbod zoals een psychiatrisch ziekenhuis of ambulante hulpverlening.

De pleger van het misdrijf wordt dus niet enkel gezien als een risico voor de maatschappij, maar tevens als een persoon die nood heeft aan zorg, behandeling en begeleiding.