Vijf bewoners van Beschut Wonen De Sprong Brasschaat begonnen in 2017 opnieuw met gebruiken … en startten een lotgenotengroep om hun verslavingsproblematiek bespreekbaar te maken. Woonbegeleider Natalie Linssen vertelt.
‘Op Beschut Wonen De Sprong lopen we vaak vast op verslavingsproblematieken. Tien jaar geleden konden mensen met een drugsproblematiek niet bij ons starten. Bij herval was een heropname van minstens 14 dagen de strikte regel, maar voor sommige bewoners helpt dat niet. Herval is ook eigen aan een verslaving, dus moesten we er op een andere manier mee aan de slag. Daarom ben ik begin 2017 gestart met een tweejarige opleiding tot hulpverlener in de alcohol- en drugproblematiek bij de VAD (Vlaams expertisecentrum Alcohol en andere Drugs).’
Samen op pad
‘Doorheen de opleiding merkte ik dat ik een heel enge blik had op gebruik en verslaving. Een goed, warm contact waarin je mee hoopvol bent, is zo belangrijk. Sommige bewoners zijn nog niet klaar om de stap te zetten om clean te blijven en dan is het aan de hulpverlener om naast je bewoner te staan en het gebruik bespreekbaar te houden. Ondertussen kan je op vele andere manieren met mensen aan de slag gaan. Je kan bijvoorbeeld proberen om mensen hun interesses op te wekken, hun leven op andere vlakken stabieler te krijgen, een vertrouwensband op te bouwen. BW biedt daartoe een mooie kans, want bewoners wonen lang bij ons en dat geeft de mogelijkheid om samen op pad te gaan.’
‘Zo begeleid ik een patiënt die een hele tijd bleef worstelen met zijn gebruik. Voor de feestdagen besloot hij uiteindelijk zelf om te stoppen. Ik vind het mooi dat mensen in BW nu de tijd krijgen om hier zelf een weg in te zoeken, zolang het op een veilige manier kan. Op die tijd hebben we een vertrouwensrelatie opgebouwd en daardoor kan de bewoner nu eerlijk praten over het feit dat hij drie weken geleden is hervallen. Dat geeft ons de kans om samen uit te zoeken wat hij nu nodig heeft.’
Druggroepje
‘Omdat we in BW De Sprong Brasschaat vijf bewoners hadden die in de lente van 2017 opnieuw zijn gaan gebruiken, hebben we hen - op advies van onze partners van Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg VAGGA - bij elkaar gebracht om samen de problematiek te bespreken, in wat we oneerbiedig ons ‘druggroepje’ noemen. Dit terwijl we voorheen altijd individueel in gesprek gingen. Er komen vragen aan bod als: ‘Wat doet het gebruik met jullie? Wat heeft het herval betekend? Wat heeft ervoor gezorgd dat iemand heeft volgehouden om een periode niet te gebruiken?’ We merken nu dat lotgenoten vaak veel kracht putten uit elkaar. Wanneer medebewoners met dezelfde problematiek elkaar op een heel directe en open manier aanspreken, heeft dit een heel ander effect dan wanneer wij, hulpverleners, dat doen. Daarom maken we bijvoorbeeld afspraken om elkaar onderling niet aan te zetten tot gebruik en elkaar te steunen om van de drugs te blijven. De bewoners waren zelf vragende partij om te blijven samenkomen, dat doen we nu nog steeds om de vier weken. Het fijne is dat we samen zoeken hoe we de dingen best aanpakken, al betekent dat niet dat ze nu clean zijn. De bedoeling is om dit initiatief in de toekomst ook in BW De Sprong Zoersel op te starten.’