In november is het Men's Health Awareness Month. Een maand waarin de gezondheid van mannen en het bespreekbaar maken ervan, centraal staat. Er is ook speciale aandacht voor mentale gezondheidsproblemen. Naar aanleiding hiervan deelt Nico zijn verhaal.
In november is het Men's Health Awareness Month. Een maand waarin de gezondheid van mannen en het bespreekbaar maken ervan, centraal staat. Er is ook speciale aandacht voor mentale gezondheidsproblemen. Naar aanleiding hiervan deelt Stijn zijn verhaal.
Mijn naam is Lotte. Zo'n tweeëntwintig jaar geleden werd ik kerngezond op deze wereld gezet. Een nieuw mensenleven in een stabiel gezin. Het recept voor een lang en vooral heel gelukkig leven. In die illusie hebben mijn gezin en ik toch wel zo'n vijftien jaar geleefd.
Elke maand deel ik een stukje van mijn levensverhaal van voor, tijdens en na mijn depressie. Het is één mening in een caleidoscoop van meningen over psychische kwetsbaarheid. Deze maand neem ik jullie mee in de diepste krochten van angst.
Donderdagavond, einde werkdag. Telefoon van een duidelijk aangeslagen collega uit de langdurige zorg die met een patiënt op zoek ging naar een geschikte huurwoning. In haar stem klinkt verontwaardiging, maar ook boosheid. Het is niet de eerste keer dat een patiënt zonder verbloemen van een makelaar en/of verhuurder te horen krijgt “dat ze niet aan psychiatrische patiënten verhuren omdat er één van jullie soort de boel ooit eens kort en klein heeft geslagen.”
In 2024 is het precies 100 jaar geleden dat Bethanië zich in St.-Antonius vestigde. In die honderd jaar is het psychiatrisch centrum gegroeid en vergroeid met de gemeente. Toch kennen we elkaar niet zo goed. Daarom hebben we elke maand een gesprek met onze buren. Deze maand is Wesley onze Buurtbewoorder.
Elke maand deel ik een stukje van mijn levensverhaal van voor, tijdens en na mijn depressie. Het is één mening in een caleidoscoop van meningen over psychische kwetsbaarheid. Deze maand neem ik jullie mee op het pad van leven of dood.
In 2024 is het precies 100 jaar geleden dat Bethanië zich in St.-Antonius vestigde. In die honderd jaar is het psychiatrisch centrum gegroeid en vergroeid met de gemeente. Toch kennen we elkaar niet zo goed. Daarom hebben we vanaf nu elke maand een gesprek met onze buren. Deze maand zijn Michèle en Mattias onze Buurtbewoorders.
Elke maand deel ik een stukje van mijn levensverhaal van voor, tijdens en na mijn depressie. Het is één mening in een caleidoscoop van meningen over psychische kwetsbaarheid. Deze maand neem ik jullie mee in de niet zo wondere wereld van de clichés.
In 2024 is het precies 100 jaar geleden dat Bethanië zich in St.-Antonius vestigde. In die honderd jaar is het psychiatrisch centrum gegroeid en vergroeid met de gemeente. Toch kennen we elkaar niet zo goed. Daarom hebben we vanaf nu elke maand een gesprek met onze buren. Deze maand is Véronique 'De Buurtbewoorder'.
Elke maand deel ik een stukje van mijn levensverhaal van voor, tijdens en na mijn depressie. Het is één mening in een caleidoscoop van meningen over psychische kwetsbaarheid. Deze maand lees ik het boek 'Step by Step' van Simon Reeve.
'Durven falen. Omarm je kwetsbaarheid.' Dat is het motto van Amy. Herstel is vallen, misschien eventjes blijven liggen, maar dan rechtstaan en doorgaan. In deze blog focust ze op haar oorlogswonden, die ontstaan zijn door te vallen.
In 2024 is het precies 100 jaar geleden dat Bethanië zich in St.-Antonius vestigde. In die honderd jaar is het psychiatrisch centrum gegroeid en vergroeid met de gemeente. Toch kennen we elkaar niet zo goed. Daarom hebben we vanaf nu elke maand een gesprek met onze buren. Deze maand zijn Marcella en Hubert 'De Buurtbewoorders'.
Elke maand deel ik een stukje van mijn levensverhaal van voor, tijdens en na mijn depressie. Het is één mening in een caleidoscoop van meningen over psychische kwetsbaarheid. Deze maand neem ik jullie mee in de tijd.
Elke maand deel ik een stukje van mijn levensverhaal van voor, tijdens en na mijn depressie. Het is één mening in een caleidoscoop van meningen over psychische kwetsbaarheid . Deze maand neem ik jullie mee naar dromenland.
Elke maand deel ik een stukje van mijn levensverhaal van voor, tijdens en na mijn depressie. Het is één mening in een caleidoscoop van meningen over psychische kwetsbaarheid. Deze maand neem ik jullie mee in de diepe donkerte van de hel die depressie heet... Nadine
'Durven falen. Omarm je kwetsbaarheid.' Dat is het motto van Amy. Herstel is vallen, misschien eventjes blijven liggen, maar dan rechtstaan en doorgaan. In deze blog focust ze op een quote die op haar lijf geschreven is.
Ik loop over straat. Het fijne aan de tijd nemen om rondom je te kijken is dat je mensen op hun puurst tegenkomt. Ik zie een koppeltje dat een wafel eet. Zij morste op haar broek met slagroom en hij kuiste het af. Wat kan het leven mooi zijn.
We kunnen er niet omheen. Je bent een man of een vrouw, wellicht iemands partner, of een moeder.
In elk geval iemands kind. Je bent boekhouder, verpleegkundige, psycholoog of secretaresse.
“De wereld draait steeds sneller, de druk wordt steeds groter. De lat ligt hoog, iedereen moet de perfecte versie van zichzelf worden. Gewoon ‘gewoon’ zijn is in dit Pinterest-lalaland-tijdperk niet voldoende...
Dit is de eerste keer dat ik een blog schrijf, maar ik veronderstel dat een goede blog - net zoals elk goed verhaal trouwens - best begint bij het begin, en in mijn geval situeert dat begin zich zo’n 30 à 35 jaar geleden...
Stigma’s over mensen met een psychische kwetsbaarheid zijn wijd verspreid in de maatschappij (Corrigan, 2000). Naast stigmatisering door anderen, stigmatiseren mensen met een psychische kwetsbaarheid soms ook zichzelf...
De toon van mijn tekst is soms wat bitsig en zwartgallig, alsof het een uitbarsting lijkt van jarenlange opgekropte frustratie. Het is af en toe wat uitvergroot om het stigma te laten binnendringen...
Toen ik een tijdje geleden de vraag kreeg: ‘Bart, wil je een blog schrijven voor de stigWA-website?’, werd die vraag al snel gevolgd door: ‘Wil je ook een foto van jezelf doorsturen om op de site te plaatsen?’ Op de eerste...
Ik herinner mij nog goed, de eerste keer dat ik in de psychiatrie belandde. Ik was 19 jaar en student. Ik heb pas na twee weken durven zeggen tegen mijn medestudenten dat ik in de psychiatrie zat...
Een Facebookvriend van me is een tijdje terug uit het leven gestapt. Ricky heette hij. ’t Was een Vlaamse zanger, maar niet zo’n bekende. We kenden elkaar niet...
Toen ik enkele jaren geleden voor het eerst werd opgenomen in de dagkliniek van een psychiatrisch ziekenhuis, had ik het gevoel dat ik een grens overstak...
Personen die nog niet zo stabiel zijn mogen het moeilijk hebben.
Ik ben blijkbaar stabiel dus het moeilijk krijgen is niet mogelijk...
Maar personen die stabiel zijn, kunnen het toch ook nog moeilijk...
Ik ben Amber, een 19 jarig meisje die ook aantal jaren aan zelfverwonding gedaan heeft. Het is een dagelijkse strijd waar je moeilijk van af komt. Het was een soort verslaving. Om de innerlijke...
